Yaşananlardan geri xatirələr qaldı
Birinə dost dedin əcəl aldı onu səndən
Birinə dost dedin əcəl aldı onu səndən
Vaxtsiz ayrılıqlar, ölümlər qapı çaldı
Birisini sevdin onu səndən həyat aldı
Oldu yad əllərdə pərişan cavan ömrüm
Günü günə satdıqca saraldi solan ömrüm
Daha gecdir təsəlli axtarmağa dəyməz
Səni xoşbəxt etməyə çatmaz qalan ömrüm
(Nəqarət 2x)
Sənində bəxtin qaradır, mənimdə dostum
Sənində qəlbin yaradır, mənimdə dostum
Sənində yalnızlığın illərdiki bitmir
Mənimdə yalnızlığım illərdiki bitmir
Qalanda varlığıyla incidəndə çox oldu
Bezib sevilmeyden uçub gedənlərdə çox oldu
Biz gecələr qəmlənib həsrət çəkməyə alışdıq
Küsəndə insanlara dərdimizi dənizə danışdıq
Dənizdə səssiz dayandı səsimizə səs vermədi
Bizə onsuzda bu həyatda heçnə həvəs vermədi
Gah çıxıb özümüzdən özümüzə baxmağımıza baxdıq
Gahda ən əvvalə qayıdıb ən sona doğru axdıq
(Nəqarət 4x)
Sənində bəxtin qaradır, mənimdə dostum
Sənində qəlbin yaradır, mənimdə dostum
Sənində yalnızlığın illərdiki bitmir
Mənimdə yalnızlığım illərdiki bitmir